مجموعه ی دو جلدی «تراژدی مردم» روایت اورلاندو فایجس؛ استاد تاریخ دانشگاه کمبریج، از تحولات داخلی روسیه در فاصله ی سالهای ١٨٩١ تا ١٩٢٤ است
به نظر فایجس انقلاب روسیه دستکم از نظر تاثیراتش بر دنیای پیرامونی، یکی از بزرگترین وقایع تاریخ جهان به شمار می آید. گستردگی و عمق این تاثیرگذاری تا حدود دو دهه پیش نیز مشاهده و احساس می شده است
مولف برای نشان دادن دامنه ی انقلاب، به شیوه هایی اشاره می کند که انقلاب با آن جان انسانها را گرفت: دهها هزار نفر را بمب ها و گلوله های انقلابیون کشت و دستکم همین تعداد پیش از ١٩١٧ در سرکوب رژیم تزاری جان باختند. آن سالها هزاران نفر در جنگهای خیابانی جان خود را از دست دادند، صدها هزار نفر در حکومت وحشت سرخها و طی سالهای بعد – اگر قربانیان قتل عام یهودیان را هم در نظر بگیریم – همین تعداد نیز در حکومت وحشت سفیدها به هلاکت رسیدند، بیش از یک میلیون نفر در جنگ داخلی کشته کشته شدند، از جمله غیرنظامیان پشت جبهه و با این همه شمار مردمانی که از گرسنگی، سرما و بیماری هلاک شدند نیز از جمع اینها بیش تر بود
فایجس روایت خود را از انقلاب از سال ١٨٩١ که واکنش خیابانی مردم به حکومت تزار نسبت به بحران قحطی اتفاق افتاد، آغاز می کند و در سال ١٩٢٤ که لنین از دنیا می رود خاتمه می دهد. یعنی زمانی که انقلاب به نقطه ی آغازین خود باز می گردد و نهادهای استالینی مستقر می شوند
به نظر مولف لحظه هایی تعیین کننده پیش از انقلاب ١٩١٧ و در طی آن در تاریخ روسیه وجود داشت که می توانست سبب شود روسیه راه دمکراتیک تری را در پیش بگیرد، اما چنین نشد و هدف «تراژدی مردم» تبیین همین موضوع است که چرا انقلاب در هیچیک از لحظه های خود آن مسیرها را طی نکرد
به نظر استاد دانشگاه کمبریج؛ علل شکست دمکراسی روسیه را باید در فرهنگ سیاسی و تاریخ اجتماعی آن جست و جو نمود. فقدان نیروهای متعادل کننده ی دولت در برابر استبداد تزار، شکنندگی جامعه ی مدنی لیبرال، عقب ماندگی مردم در روستاهای روسیه و تعصب و خشک اندیشی روشنفکران تندروی روسیه، از جمله مولفه های این فرهنگ هستند
فایجس در صدد بوده تا نقش مردم عادی را به عنوان بازیگران اصلی نمایش انقلابی برجسته سازد: دهقانان، کارگران، سربازان و اقلیتهای ملی و قومی در این کتاب به عنوان قربانیان انقلاب معرفی نشده اند، بلکه خود جزو بازیگران اصلی نمایش بوده اند. مولف در تلاش برای تبیین تلویحی این نظریه که مردم لایق حاکمانی هستند که بر آنان فرمان می رانند، نیست بلکه از تایید نظریه های «کل به جزء» که در آنها مردم عادی آلت دست بی اراده ی حکومتگران تلقی می شوند گریزان است. او با استفاده از آثار مکتوب غنی و گسترده یی که در بایگانیهای دولتی و شخصی موجود بوده، کوشیده تا تصویری پیچیده تر و متقاعد کننده تر از رابطه ی حزب با مردم به ما نشان دهد و تصور «اصول کلی» که بلشویکها بر سرتاسر روسیه تحمیل کرده اند را بزداید. آنچه نام انقلابی مردمی به خود گرفت، سرانجامی جز سقوط در بستر خشونت و دیکتاتوری با خود به همراه نداشت
مولف در این کتاب فقط به تحلیل عرصه ی عمومی نپرداخته، که هر جا نیاز دیده پای درد دل زندگی خصوصی آسیب دیدگان از جنگ و انقلاب نیز نشسته است. دفترچه های خاطرات، نامه ها و دیگر نوشته های افراد نیز جملگی به کمک مولف برای تنظیم روایتش آمده است. او با دنبال کردن سرنوشت شخصیت ها، خواسته است تا آشوب آن سالها را به تصویر بکشد، آشوبی که با تراژدیهای عمیق انسانی همراه بود و رژه ی نیروهای نظامی، و ایدئولوژیهای اجتماعی- سیاسی تنها نمایش لایه ی بیرونی آن بود
نگارش کتاب شش سال به طول انجامید و مولف آن را در سال ١٩٩٥ به پایان رسانید. کتاب در چهار بخش و ١٦ فصل به انجام رسیده است. بخش نخست در برگیرنده ی تاریخ روسیه در دوره ی رژیم کهن است. بخش دوم بحران قدرت در فاصله ی سالهای ١٨٩١ تا ١٩١٧ را مورد بررسی قرار می دهد. روسیه در انقلاب در فاصله ی فوریه ی ١٩١٧ تا مارس ١٩١٨ مبحث بخش سوم را تشکیل می دهد. جنگ داخلی و برپایی نظام شوروی در فاصله ی سالهای ١٩١٨ تا ١٩٢٤ در بخش چهارم مورد بازنگری قرار گرفته است
کتاب با حوادث دوره ی لنین و ماجرای مرگ او به پایان می رسد. نتیجه گیری، کتاب شناسی، نمایه و تصاویر تاریخی متعدد و دیدنی، ضمیمه ی مطالب اصلی کتاب است. «تراژدی مردم» مجموعه یی خواندنی برای علاقه مندان به تحولات انقلاب روسیه به شمار می رود
خرید کتاب تراژدی مردم انقلاب روسیه
جستجوی کتاب تراژدی مردم انقلاب روسیه در گودریدز
معرفی کتاب تراژدی مردم انقلاب روسیه از نگاه کاربران
مشاهده لینک اصلی
مشاهده لینک اصلی
مشاهده لینک اصلی
مشاهده لینک اصلی
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب تراژدی مردم انقلاب روسیه
به نظر فایجس انقلاب روسیه دستکم از نظر تاثیراتش بر دنیای پیرامونی، یکی از بزرگترین وقایع تاریخ جهان به شمار می آید. گستردگی و عمق این تاثیرگذاری تا حدود دو دهه پیش نیز مشاهده و احساس می شده است
مولف برای نشان دادن دامنه ی انقلاب، به شیوه هایی اشاره می کند که انقلاب با آن جان انسانها را گرفت: دهها هزار نفر را بمب ها و گلوله های انقلابیون کشت و دستکم همین تعداد پیش از ١٩١٧ در سرکوب رژیم تزاری جان باختند. آن سالها هزاران نفر در جنگهای خیابانی جان خود را از دست دادند، صدها هزار نفر در حکومت وحشت سرخها و طی سالهای بعد – اگر قربانیان قتل عام یهودیان را هم در نظر بگیریم – همین تعداد نیز در حکومت وحشت سفیدها به هلاکت رسیدند، بیش از یک میلیون نفر در جنگ داخلی کشته کشته شدند، از جمله غیرنظامیان پشت جبهه و با این همه شمار مردمانی که از گرسنگی، سرما و بیماری هلاک شدند نیز از جمع اینها بیش تر بود
فایجس روایت خود را از انقلاب از سال ١٨٩١ که واکنش خیابانی مردم به حکومت تزار نسبت به بحران قحطی اتفاق افتاد، آغاز می کند و در سال ١٩٢٤ که لنین از دنیا می رود خاتمه می دهد. یعنی زمانی که انقلاب به نقطه ی آغازین خود باز می گردد و نهادهای استالینی مستقر می شوند
به نظر مولف لحظه هایی تعیین کننده پیش از انقلاب ١٩١٧ و در طی آن در تاریخ روسیه وجود داشت که می توانست سبب شود روسیه راه دمکراتیک تری را در پیش بگیرد، اما چنین نشد و هدف «تراژدی مردم» تبیین همین موضوع است که چرا انقلاب در هیچیک از لحظه های خود آن مسیرها را طی نکرد
به نظر استاد دانشگاه کمبریج؛ علل شکست دمکراسی روسیه را باید در فرهنگ سیاسی و تاریخ اجتماعی آن جست و جو نمود. فقدان نیروهای متعادل کننده ی دولت در برابر استبداد تزار، شکنندگی جامعه ی مدنی لیبرال، عقب ماندگی مردم در روستاهای روسیه و تعصب و خشک اندیشی روشنفکران تندروی روسیه، از جمله مولفه های این فرهنگ هستند
فایجس در صدد بوده تا نقش مردم عادی را به عنوان بازیگران اصلی نمایش انقلابی برجسته سازد: دهقانان، کارگران، سربازان و اقلیتهای ملی و قومی در این کتاب به عنوان قربانیان انقلاب معرفی نشده اند، بلکه خود جزو بازیگران اصلی نمایش بوده اند. مولف در تلاش برای تبیین تلویحی این نظریه که مردم لایق حاکمانی هستند که بر آنان فرمان می رانند، نیست بلکه از تایید نظریه های «کل به جزء» که در آنها مردم عادی آلت دست بی اراده ی حکومتگران تلقی می شوند گریزان است. او با استفاده از آثار مکتوب غنی و گسترده یی که در بایگانیهای دولتی و شخصی موجود بوده، کوشیده تا تصویری پیچیده تر و متقاعد کننده تر از رابطه ی حزب با مردم به ما نشان دهد و تصور «اصول کلی» که بلشویکها بر سرتاسر روسیه تحمیل کرده اند را بزداید. آنچه نام انقلابی مردمی به خود گرفت، سرانجامی جز سقوط در بستر خشونت و دیکتاتوری با خود به همراه نداشت
مولف در این کتاب فقط به تحلیل عرصه ی عمومی نپرداخته، که هر جا نیاز دیده پای درد دل زندگی خصوصی آسیب دیدگان از جنگ و انقلاب نیز نشسته است. دفترچه های خاطرات، نامه ها و دیگر نوشته های افراد نیز جملگی به کمک مولف برای تنظیم روایتش آمده است. او با دنبال کردن سرنوشت شخصیت ها، خواسته است تا آشوب آن سالها را به تصویر بکشد، آشوبی که با تراژدیهای عمیق انسانی همراه بود و رژه ی نیروهای نظامی، و ایدئولوژیهای اجتماعی- سیاسی تنها نمایش لایه ی بیرونی آن بود
نگارش کتاب شش سال به طول انجامید و مولف آن را در سال ١٩٩٥ به پایان رسانید. کتاب در چهار بخش و ١٦ فصل به انجام رسیده است. بخش نخست در برگیرنده ی تاریخ روسیه در دوره ی رژیم کهن است. بخش دوم بحران قدرت در فاصله ی سالهای ١٨٩١ تا ١٩١٧ را مورد بررسی قرار می دهد. روسیه در انقلاب در فاصله ی فوریه ی ١٩١٧ تا مارس ١٩١٨ مبحث بخش سوم را تشکیل می دهد. جنگ داخلی و برپایی نظام شوروی در فاصله ی سالهای ١٩١٨ تا ١٩٢٤ در بخش چهارم مورد بازنگری قرار گرفته است
کتاب با حوادث دوره ی لنین و ماجرای مرگ او به پایان می رسد. نتیجه گیری، کتاب شناسی، نمایه و تصاویر تاریخی متعدد و دیدنی، ضمیمه ی مطالب اصلی کتاب است. «تراژدی مردم» مجموعه یی خواندنی برای علاقه مندان به تحولات انقلاب روسیه به شمار می رود
خرید کتاب تراژدی مردم انقلاب روسیه
جستجوی کتاب تراژدی مردم انقلاب روسیه در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
مشاهده لینک اصلی
مشاهده لینک اصلی
مشاهده لینک اصلی
مشاهده لینک اصلی