این رمان درباره روابط دو خواهر، اورسولا و گودرن، که در سالهای پیش از جنگ جهانی اول زندگی می کنند در شهر کوهستانی Midland زندگی می کند. اوسولا عاشق بوریکین (پرتره لایه نازک لورنس) است و گودرن یک امر شدید اما تراژدی با جرالد، پسر مالک مالکیت محلی دارد.
این کتاب عاقبت به رنگین کمان است و شامل برخی از روشن ترین اظهارات باورهای لاورنس است. این شامل بحث و توضیحات فلسفی بسیاری از شخصیت های احساسی است. و درایو های ناخودآگاه، و بسیاری از ایده های قرون وسطی بیان شده از طریق نمادگرایی دقیق. شخصیت ها و روابط احتمالا بر اساس قوانین لارنس و همسرش Frieda، جان میدلند موری و کاترین منسفیلد است.
خرید کتاب زن های عاشق
جستجوی کتاب زن های عاشق در گودریدز
معرفی کتاب زن های عاشق از نگاه کاربران
دو ستاره برای کیفیت خاصی از نوشتن، اما من از بسیاری از آنچه که لورنس فکر می کند مخالف هستم.
مشاهده لینک اصلی
زنان در عشق توسط DH Lawrence نوشته شده است. خوشحالم که فرصتی برای خواندن و پایان دادن به آن داشتم. من همچنین @ Sons and Lovers @ را توسط همان نویسنده که من نیز از آن لذت بردم، خوانده ام. این اولین رمان من این نویسنده بود. این کتاب نگرش من نسبت به نویسنده را شکل داد. بنابراین زمانی که فرصتی برای خواندن کتاب حاضر ارائه شد، نگرانی من تنها طول و ماهیت کتاب بود. برای کسانی که زبان انگلیسی را به عنوان زبان دوم می توانند آن را درک کنند کمی دشوار است. با این حال، پس از یک صفحه یا چند صفحه، یکی از چیزها را می چسبد و قابل تحمل می شود. تم رمان چیزی است که من می توانم تحت سبک ژانر عاشقانه طبقه بندی کنم. با عروسی باز می شود که توسط دو شخصیت اصلی Ursula و Gudrum Bangwen حضور دارد. پس از آن آنها باید ذهن خود را در مورد اینکه آیا آنها می خواهند ازدواج کنند و یا نه. برای ازدواج آنها باید شرکای مناسب پیدا کنند. روپرت Birkin و جرالد کریخ. آنها به عنوان دوستان با خواهران Bangwen شروع می شوند. به زودی پس از آن آنها احساسات خود را برای زنان ایجاد می کنند. اهداف اول اورسولا بنگوئن در حالی که دوم برای گودروب بانوئن می رود. همانطور که ممکن است، همانطور که زنان رویای آن را ندارند، پروانه و گل سرخ نیست. آقای Birkin یک عاشق جدا شده است که خواستار آزادی بیشتر برای برقراری ارتباط با دیگران است. او مایل نیست که ماهیت تکگام ازدواج بین شوهر و همسر باشد. از سوی دیگر جرالد عاشق صادق است که سنت زمان را با دانستن گودروب بانوئن بدون اینکه گره را متصل کند سست می کند. ناخوشایندی نویسنده پس از انتشار مقدمه خود، رنگین کمان، تحت تعقیب قرار گرفت. بعدها، این رمان در بریتانیا منتشر نشد. این اولین بار در آمریکا منتشر شد. در آن زمان، برای انتشار نوشته های ناخوشایند، یک جرم جنایی بود. استانداردها تغییر کرده اند شخصا، هرگز چیزی در مورد رمان یافت نشد. نتیجه. من از کتاب بسیار لذت بردم. این طولانی بود ولی ارزش آن زمان و انرژی بود که به آن سرمایه گذاری کردم.
مشاهده لینک اصلی
انواع مختلفی از WarD. H. Lawrence زنان در عشق را در سال 1916، زمانی که در کورنوال زندگی می کرد، نوشت، به خاطر صلح طلبی خویش خوابیده و با پیگرد قانونی از کتاب قبلی خود، رنگین کمان، برای پورنوگرافی، از فقر محروم شد. لاورنس نکته جالبی را نوشت که عملا جنگ را کنار بگذارد و همچنان به دنبال لذت فیزیکی به عنوان بخشی از رابطه میان مردان و زنان است. اما فیزیکی تنها بخشی از یک درهم آمیختن روانشناختی طولانی مدت بین جنس است که گاهی اوقات به نوعی جنگ بیشتر از رفتارهای رومانتیک سنتی است. نتیجه یک کتاب چالش برانگیز است، به طور همزمان از زمان آن و خارج از آن. به نظر می رسد بخشی به چالش کشیده شده است زیرا دیدگاه های نوبدی ساده هستند. دو خواهر، Gudrun و Ursula Brangwen، به دو مرد، وارث ذغال سنگ جرالد کریچ و دوستش، روپرت Birkin، تبدیل شده است، تبدیل به یک گروه چهار نفره بی سابقه ای تبدیل شده است. Birkin، یک بازرس مدرسه، بر اساس قانون لارنس است و به سمت آرمان های مختلفی که حتی او را گمراه می کند، تلاش می کند و ممکن است در عمل کاملا غیرقابل تحقق باشد. در حقیقت، این کتاب ممکن است به نام «مین در عشق» نیز باشد، زیرا لارنس حداقل دو بار با دو مرد خود به سر می برد، و پیچیدگی افزوده ای از اتهامات هوموروئیک است که اوج آن در صحنه ی کشتی برهنه که در 1969 به طور قابل توجهی گرفته شده است کن راسل فیلم. اما در حالی که زنان در ابتدا احساسات خود را تقریبا برابر مردان تقسیم می کنند، در نهایت، وضوح نسبی آنها این دو امر را به نتیجه گیری های مربوطه می رساند. در رمان رمان «زنور در تاریکی»، هلن دانمور، لورنس را در کورن وال به تصویر کشید جنگ جهانی اول. تعجب آور بود، بنابراین می توان نتیجه گرفت که جنگ در کتاب خود Lawrences ذکر نشده است. گرچه اغلب در میدلندز انگلستان قرار دارد، زمینه فرهنگی آن اروپایی است. آخرین صد صفحه آن در اتریش اتفاق می افتد، و به نظر می رسد که شخصیت هایش به راحتی به فرانسه، ایتالیایی و به ویژه آلمانی ترجمه نمی شود. لاورنس قبل از جنگ در آلمان بود و همسرش Frieda آلمانی بود؛ نوشتن در سال 1916، اصرار او بر مشترکات دو فرهنگ، واکنش صلح آمیز به ملی گرایی متخاصم در اطراف او بود. با این حال، احساس روانشناختی از فاجعه آتی وجود دارد، به طوری که سادگی از روابط انسانی گریخته است و پالس سریع این تابستان انگلیسی هرگز با این شور و هیجان به بازگشت نخواهد رسید. این کاملا آسان است. لورنس نیز در طعم هنری خود قاره ای است. او تقریبا هرگز شخصیت زن را بدون توصیف رنگ لباس هایش می گوید: کلاه، دامن، اره و همیشه جوراب های رنگی. رنگها درخشان هستند، با هماهنگی های ظریف و با لهجه های جسورانه همگام می شوند. یکی از متفکران ماتیس و دیگر نقاشان اروپایی معاصر فکر می کند. شگفت آور نیست که گودران خود هنرمند است. مواجهه های مهم با هنر در نقاط مختلف کتاب وجود دارد: برتکینز لندن مسطح مات، مانند پیکاسو قبل از او، جمع آوری نقاشی های آفریقایی، و مجسمه ساز اکسپرسیونیست آلمانی به نام Loerke در فصل های آخر مهم خواهد شد. در واقع زیبایی شناسی بیانگرایانه برای کتاب مهم است؛ شخصیت ها فقط احساس نمی کنند، آنها آنها را در رنگ های درخشان احساس می کنند، و هر احساسی ممکن است بلافاصله با جایگزین دقیق آن جایگزین شود. بنابراین شخصیت ممکن است در یک لحظه احساس عشق و نفرت شدید بعدی را داشته باشد. علیرغم باز کردن با یک تصویر مبهم از ساقه های کلم در گرد و غبار زغال سنگ و پایان دادن به درخشش بی وقفه از برف بدون وقفه، دنیای عاطفی این رمان یک سواری غلتکی-سرسبز باشکوه در یک نمایشگاه شبانه با چراغ رنگی است. و این در نهایت مشکل است. لارنس در توصیفهایش بسیار قوی است، بنابراین از نظر نیمی از صداها، مستعد استفاده از تصاویر تصویری برای توصیف برخورد است که ممکن است در هر لحظه از لحاظ جسمی یا جزئی وجود داشته باشد، که به زودی از بین میرود و در آن خسته می شود. در حدود یک سوم از راه، اورسولا بوسیله Birkin را بوسید و به او نشان داد که او هیچ قیمتی کم عمق ندارد. @ یک اشتباه از شور و شوق @ و زون وجود دارد او شعله ای کامل از تمایل پرشور او بود. @ در پاراگراف بعدی ، @ رضایت و شکست، تحقق و نابود، @ Birkin به خانه می رود. چه اتفاقی افتاده است؟ چه کسی ممکن است فکر کند برای این چهار شخصیت خیلی بیشتر از این لحظات وجود دارد و چندین بار به عقب مانده یا حتی بی تفاوتی میرسند، به طوری که وقتی که استعارههای Lawrences در واقع به معنای چیزی است که به نظر میرسد، به نظر میرسد کمی بیشتر از آنکه قبلا شنیدیم. حتی با یک نویسنده مشهور برای شکستن موانع پیشقراول، تقریبا یک قرن بعد می تواند به معنای آنچه که او واقعا گفته می شود، سخت باشد. پس از جنگ، جنگ باعث می شود که ما مسائل ارزش های اخلاقی و معنوی را مطرح کنیم. من خودم را به یک نویسنده بسیار متفاوت Ernest Himingway، که در مبارزه با اسلحه به مبارزه ای که لارنس به طور کامل رد کرد، تفکر کرد. اما او همان شیفتگی را با خودآزاری وسواسی داشت که در نهایت می توانست درمورد این دوره بیشتر بگوید چه کسی با آنها مبارزه می کرد.
مشاهده لینک اصلی
صادقانه، من کمی از این ناامید شدم - اما ناامید کننده خوانده شده توسط D.H. لارنس هنوز هم یک کتاب خوب است. به نظر می رسد که پس از انتقاد از @ Rainbow @، لورنس سعی داشت ثابت کند که جنسیت زیبایی، فلسفی و کمی ترسناک است. نتیجه یک کتاب فریبنده است که با اهمیت و غیرممکن است. با این حال، شخصیت ها جذاب هستند و در یک شیوه ی شعری جریان می یابند، شرم می کند که طرح نمی تواند همان مسیر را طی کند. من این را فقط به عنوان خوانده شده تنها به خاطر آن است دوست داشتنی، اما به هیچ وجه آن را به عنوان مشغول به عنوان، می گویند @ Lady Chatterleys Lover @.
مشاهده لینک اصلی
تصور کنید اگر شما می توانید دور از آنچه که ما معمولا به عنوان @ شخصیت @ فکر می کنم و مردم را به عنوان آنها در لایه زیر است. من اعتقاد دارم که همانطور که لارنس تلاش می کرد به عنوان یک رمان نویس انجام دهد - یا نتیجه می گیرم پس از اتمامWomen in Love @ (اولین بار من با این یکی - Ive اخیرا خوانده Chatterley و پسران و عاشقان). و بنابراین شخصیت ها فازی مبهم و کثیف هستند؛ اقدامات آنها اغلب غیر منطقی است، که توسط انگیزه و انگیزه هایی که اولیه هستند و شخصیت های خود را نمی توانند بیان کنند هدایت می شود. لورنس، البته، بیانات و آمیزه ها را بیان می کند. از طرف کاراکترها درخواست می کند. نتیجه آن چیزی نیست که شما زیبا می نامید. هس مانند یک جراح انجام یک کالبد شکافی در یک موجود زنده، نمایش دنیای درونی موجودات را در خام و سرخورده و جزئیات نگران کننده دارد. نتیجه جذاب است، اما به سختی شسته و رفته. برای خوانندگان مدرن که به رمان هایی که به اصطلاح @ craft @ of fiction می گویند: fuggedaboutit. شما از کتاب نفرت دارید. این عاقلانه نیست به عنوان نمونه ای از داستان های ادبی، رمان یک سوال جالب مطرح می کند. زنان در عشق بسیار مدرن است - قرن بیست و یکم - رمان ادبی. همچنین یک رمان نوشته شده است که پیش از آنکه نویسندگان @ داستانی @ به شما آموزش داده شوند. شما می توانید استدلال کنید که آزمایشی آن است، اما آزمایش به تنهایی از فرم نیست. لارنس در تلاش بود تا تصویر (که من تقریبا میخواستم @ کانال @ را بگویم) یک مفهوم جدید پس از آن که مردم واقعا چه می کردند، می نویسد. رمان چیزی بود که به خاطر آنچه که او سعی در انجام آن داشت، و حس خودش از این فرآیند از نوشتن، و یا چه فرآیند نوشتن برای او بود. لاورنس در مقاله خود درباره روانکاوی و ناخودآگاه می نویسد (ایتالیایی در اصل): هنگامی که می توانیم شناخته شده، اما غیر قابل فهم، حضور ناخودآگاه انتگرال؛ هنگامی که ما می توانیم آن را در خانه خودمان ردیابی کنیم و از جنبش های آشکار آن پیروی کنیم. . . سپس در نهایت ما می توانیم از ابتدای خودجوش خود، به جای آن از دستگاه های مرده اصول ایده ها و ایده آل ها، زندگی کنیم. زنان در عشق درباره زنان عاشق نیستند. آن را در مورد آنچه اتفاق می افتد به مردم زمانی که آنها یا @ حذف حضور غیر ضروری انتگرال @ یا نه. (کسانی که اصلا نمی دانند، می میرند) و بیشتر، این رمان به خودی خود فانتزی ناخودآگاه است: یک اثر محافظت شده بر روی کاغذ از لارنس ردیابی ناخودآگاه خود، پس از آن لحظات نشان داده شده است. من این رمان را دوست داشتم و از آن رد شدم - تقریبا واکنش لورنس به خود و هر کس و اطراف او ظاهر شد. . .
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب زن های عاشق
خرید کتاب زن های عاشق
جستجوی کتاب زن های عاشق در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
زنان در عشق توسط DH Lawrence نوشته شده است. خوشحالم که فرصتی برای خواندن و پایان دادن به آن داشتم. من همچنین @ Sons and Lovers @ را توسط همان نویسنده که من نیز از آن لذت بردم، خوانده ام. این اولین رمان من این نویسنده بود. این کتاب نگرش من نسبت به نویسنده را شکل داد. بنابراین زمانی که فرصتی برای خواندن کتاب حاضر ارائه شد، نگرانی من تنها طول و ماهیت کتاب بود. برای کسانی که زبان انگلیسی را به عنوان زبان دوم می توانند آن را درک کنند کمی دشوار است. با این حال، پس از یک صفحه یا چند صفحه، یکی از چیزها را می چسبد و قابل تحمل می شود. تم رمان چیزی است که من می توانم تحت سبک ژانر عاشقانه طبقه بندی کنم. با عروسی باز می شود که توسط دو شخصیت اصلی Ursula و Gudrum Bangwen حضور دارد. پس از آن آنها باید ذهن خود را در مورد اینکه آیا آنها می خواهند ازدواج کنند و یا نه. برای ازدواج آنها باید شرکای مناسب پیدا کنند. روپرت Birkin و جرالد کریخ. آنها به عنوان دوستان با خواهران Bangwen شروع می شوند. به زودی پس از آن آنها احساسات خود را برای زنان ایجاد می کنند. اهداف اول اورسولا بنگوئن در حالی که دوم برای گودروب بانوئن می رود. همانطور که ممکن است، همانطور که زنان رویای آن را ندارند، پروانه و گل سرخ نیست. آقای Birkin یک عاشق جدا شده است که خواستار آزادی بیشتر برای برقراری ارتباط با دیگران است. او مایل نیست که ماهیت تکگام ازدواج بین شوهر و همسر باشد. از سوی دیگر جرالد عاشق صادق است که سنت زمان را با دانستن گودروب بانوئن بدون اینکه گره را متصل کند سست می کند. ناخوشایندی نویسنده پس از انتشار مقدمه خود، رنگین کمان، تحت تعقیب قرار گرفت. بعدها، این رمان در بریتانیا منتشر نشد. این اولین بار در آمریکا منتشر شد. در آن زمان، برای انتشار نوشته های ناخوشایند، یک جرم جنایی بود. استانداردها تغییر کرده اند شخصا، هرگز چیزی در مورد رمان یافت نشد. نتیجه. من از کتاب بسیار لذت بردم. این طولانی بود ولی ارزش آن زمان و انرژی بود که به آن سرمایه گذاری کردم.
مشاهده لینک اصلی
انواع مختلفی از WarD. H. Lawrence زنان در عشق را در سال 1916، زمانی که در کورنوال زندگی می کرد، نوشت، به خاطر صلح طلبی خویش خوابیده و با پیگرد قانونی از کتاب قبلی خود، رنگین کمان، برای پورنوگرافی، از فقر محروم شد. لاورنس نکته جالبی را نوشت که عملا جنگ را کنار بگذارد و همچنان به دنبال لذت فیزیکی به عنوان بخشی از رابطه میان مردان و زنان است. اما فیزیکی تنها بخشی از یک درهم آمیختن روانشناختی طولانی مدت بین جنس است که گاهی اوقات به نوعی جنگ بیشتر از رفتارهای رومانتیک سنتی است. نتیجه یک کتاب چالش برانگیز است، به طور همزمان از زمان آن و خارج از آن. به نظر می رسد بخشی به چالش کشیده شده است زیرا دیدگاه های نوبدی ساده هستند. دو خواهر، Gudrun و Ursula Brangwen، به دو مرد، وارث ذغال سنگ جرالد کریچ و دوستش، روپرت Birkin، تبدیل شده است، تبدیل به یک گروه چهار نفره بی سابقه ای تبدیل شده است. Birkin، یک بازرس مدرسه، بر اساس قانون لارنس است و به سمت آرمان های مختلفی که حتی او را گمراه می کند، تلاش می کند و ممکن است در عمل کاملا غیرقابل تحقق باشد. در حقیقت، این کتاب ممکن است به نام «مین در عشق» نیز باشد، زیرا لارنس حداقل دو بار با دو مرد خود به سر می برد، و پیچیدگی افزوده ای از اتهامات هوموروئیک است که اوج آن در صحنه ی کشتی برهنه که در 1969 به طور قابل توجهی گرفته شده است کن راسل فیلم. اما در حالی که زنان در ابتدا احساسات خود را تقریبا برابر مردان تقسیم می کنند، در نهایت، وضوح نسبی آنها این دو امر را به نتیجه گیری های مربوطه می رساند. در رمان رمان «زنور در تاریکی»، هلن دانمور، لورنس را در کورن وال به تصویر کشید جنگ جهانی اول. تعجب آور بود، بنابراین می توان نتیجه گرفت که جنگ در کتاب خود Lawrences ذکر نشده است. گرچه اغلب در میدلندز انگلستان قرار دارد، زمینه فرهنگی آن اروپایی است. آخرین صد صفحه آن در اتریش اتفاق می افتد، و به نظر می رسد که شخصیت هایش به راحتی به فرانسه، ایتالیایی و به ویژه آلمانی ترجمه نمی شود. لاورنس قبل از جنگ در آلمان بود و همسرش Frieda آلمانی بود؛ نوشتن در سال 1916، اصرار او بر مشترکات دو فرهنگ، واکنش صلح آمیز به ملی گرایی متخاصم در اطراف او بود. با این حال، احساس روانشناختی از فاجعه آتی وجود دارد، به طوری که سادگی از روابط انسانی گریخته است و پالس سریع این تابستان انگلیسی هرگز با این شور و هیجان به بازگشت نخواهد رسید. این کاملا آسان است. لورنس نیز در طعم هنری خود قاره ای است. او تقریبا هرگز شخصیت زن را بدون توصیف رنگ لباس هایش می گوید: کلاه، دامن، اره و همیشه جوراب های رنگی. رنگها درخشان هستند، با هماهنگی های ظریف و با لهجه های جسورانه همگام می شوند. یکی از متفکران ماتیس و دیگر نقاشان اروپایی معاصر فکر می کند. شگفت آور نیست که گودران خود هنرمند است. مواجهه های مهم با هنر در نقاط مختلف کتاب وجود دارد: برتکینز لندن مسطح مات، مانند پیکاسو قبل از او، جمع آوری نقاشی های آفریقایی، و مجسمه ساز اکسپرسیونیست آلمانی به نام Loerke در فصل های آخر مهم خواهد شد. در واقع زیبایی شناسی بیانگرایانه برای کتاب مهم است؛ شخصیت ها فقط احساس نمی کنند، آنها آنها را در رنگ های درخشان احساس می کنند، و هر احساسی ممکن است بلافاصله با جایگزین دقیق آن جایگزین شود. بنابراین شخصیت ممکن است در یک لحظه احساس عشق و نفرت شدید بعدی را داشته باشد. علیرغم باز کردن با یک تصویر مبهم از ساقه های کلم در گرد و غبار زغال سنگ و پایان دادن به درخشش بی وقفه از برف بدون وقفه، دنیای عاطفی این رمان یک سواری غلتکی-سرسبز باشکوه در یک نمایشگاه شبانه با چراغ رنگی است. و این در نهایت مشکل است. لارنس در توصیفهایش بسیار قوی است، بنابراین از نظر نیمی از صداها، مستعد استفاده از تصاویر تصویری برای توصیف برخورد است که ممکن است در هر لحظه از لحاظ جسمی یا جزئی وجود داشته باشد، که به زودی از بین میرود و در آن خسته می شود. در حدود یک سوم از راه، اورسولا بوسیله Birkin را بوسید و به او نشان داد که او هیچ قیمتی کم عمق ندارد. @ یک اشتباه از شور و شوق @ و زون وجود دارد او شعله ای کامل از تمایل پرشور او بود. @ در پاراگراف بعدی ، @ رضایت و شکست، تحقق و نابود، @ Birkin به خانه می رود. چه اتفاقی افتاده است؟ چه کسی ممکن است فکر کند برای این چهار شخصیت خیلی بیشتر از این لحظات وجود دارد و چندین بار به عقب مانده یا حتی بی تفاوتی میرسند، به طوری که وقتی که استعارههای Lawrences در واقع به معنای چیزی است که به نظر میرسد، به نظر میرسد کمی بیشتر از آنکه قبلا شنیدیم. حتی با یک نویسنده مشهور برای شکستن موانع پیشقراول، تقریبا یک قرن بعد می تواند به معنای آنچه که او واقعا گفته می شود، سخت باشد. پس از جنگ، جنگ باعث می شود که ما مسائل ارزش های اخلاقی و معنوی را مطرح کنیم. من خودم را به یک نویسنده بسیار متفاوت Ernest Himingway، که در مبارزه با اسلحه به مبارزه ای که لارنس به طور کامل رد کرد، تفکر کرد. اما او همان شیفتگی را با خودآزاری وسواسی داشت که در نهایت می توانست درمورد این دوره بیشتر بگوید چه کسی با آنها مبارزه می کرد.
مشاهده لینک اصلی
صادقانه، من کمی از این ناامید شدم - اما ناامید کننده خوانده شده توسط D.H. لارنس هنوز هم یک کتاب خوب است. به نظر می رسد که پس از انتقاد از @ Rainbow @، لورنس سعی داشت ثابت کند که جنسیت زیبایی، فلسفی و کمی ترسناک است. نتیجه یک کتاب فریبنده است که با اهمیت و غیرممکن است. با این حال، شخصیت ها جذاب هستند و در یک شیوه ی شعری جریان می یابند، شرم می کند که طرح نمی تواند همان مسیر را طی کند. من این را فقط به عنوان خوانده شده تنها به خاطر آن است دوست داشتنی، اما به هیچ وجه آن را به عنوان مشغول به عنوان، می گویند @ Lady Chatterleys Lover @.
مشاهده لینک اصلی
تصور کنید اگر شما می توانید دور از آنچه که ما معمولا به عنوان @ شخصیت @ فکر می کنم و مردم را به عنوان آنها در لایه زیر است. من اعتقاد دارم که همانطور که لارنس تلاش می کرد به عنوان یک رمان نویس انجام دهد - یا نتیجه می گیرم پس از اتمامWomen in Love @ (اولین بار من با این یکی - Ive اخیرا خوانده Chatterley و پسران و عاشقان). و بنابراین شخصیت ها فازی مبهم و کثیف هستند؛ اقدامات آنها اغلب غیر منطقی است، که توسط انگیزه و انگیزه هایی که اولیه هستند و شخصیت های خود را نمی توانند بیان کنند هدایت می شود. لورنس، البته، بیانات و آمیزه ها را بیان می کند. از طرف کاراکترها درخواست می کند. نتیجه آن چیزی نیست که شما زیبا می نامید. هس مانند یک جراح انجام یک کالبد شکافی در یک موجود زنده، نمایش دنیای درونی موجودات را در خام و سرخورده و جزئیات نگران کننده دارد. نتیجه جذاب است، اما به سختی شسته و رفته. برای خوانندگان مدرن که به رمان هایی که به اصطلاح @ craft @ of fiction می گویند: fuggedaboutit. شما از کتاب نفرت دارید. این عاقلانه نیست به عنوان نمونه ای از داستان های ادبی، رمان یک سوال جالب مطرح می کند. زنان در عشق بسیار مدرن است - قرن بیست و یکم - رمان ادبی. همچنین یک رمان نوشته شده است که پیش از آنکه نویسندگان @ داستانی @ به شما آموزش داده شوند. شما می توانید استدلال کنید که آزمایشی آن است، اما آزمایش به تنهایی از فرم نیست. لارنس در تلاش بود تا تصویر (که من تقریبا میخواستم @ کانال @ را بگویم) یک مفهوم جدید پس از آن که مردم واقعا چه می کردند، می نویسد. رمان چیزی بود که به خاطر آنچه که او سعی در انجام آن داشت، و حس خودش از این فرآیند از نوشتن، و یا چه فرآیند نوشتن برای او بود. لاورنس در مقاله خود درباره روانکاوی و ناخودآگاه می نویسد (ایتالیایی در اصل): هنگامی که می توانیم شناخته شده، اما غیر قابل فهم، حضور ناخودآگاه انتگرال؛ هنگامی که ما می توانیم آن را در خانه خودمان ردیابی کنیم و از جنبش های آشکار آن پیروی کنیم. . . سپس در نهایت ما می توانیم از ابتدای خودجوش خود، به جای آن از دستگاه های مرده اصول ایده ها و ایده آل ها، زندگی کنیم. زنان در عشق درباره زنان عاشق نیستند. آن را در مورد آنچه اتفاق می افتد به مردم زمانی که آنها یا @ حذف حضور غیر ضروری انتگرال @ یا نه. (کسانی که اصلا نمی دانند، می میرند) و بیشتر، این رمان به خودی خود فانتزی ناخودآگاه است: یک اثر محافظت شده بر روی کاغذ از لارنس ردیابی ناخودآگاه خود، پس از آن لحظات نشان داده شده است. من این رمان را دوست داشتم و از آن رد شدم - تقریبا واکنش لورنس به خود و هر کس و اطراف او ظاهر شد. . .
مشاهده لینک اصلی