خانم رمزی که راحت نشسته و پسرش را در آغوش گرفته بود، آماده شد، کمی چرخید و کوشید تا راست‌تر بنشیند و در همان حال نیروی خود را در فضا پخش کرد، سرحال و زنده، چنان که گویی همه‌ی انرژی خود را به نیرو تبدیل کرده بود... ؛
خرید کتاب به سوی فانوس دریایی
جستجوی کتاب به سوی فانوس دریایی در گودریدز
معرفی کتاب به سوی فانوس دریایی از نگاه کاربران
من سعی کردم این را دوست داشته باشم، احساس کردم که من باید این را دوست داشته باشم، اما متاسفانه نه - من فقط خسته شدم. فراتر از آن چیزی برای افزودن چیزی بیشتر ندارم.
مشاهده لینک اصلی
به فانوس دریایی مطلق یک کتاب است. این سومین خواندن من است و من در سر و صدا ویرجینیا وولف نوشته شده تا آنجا که عمق درک او از روابط انسانی، از احساسات دائما متناقض است که ما می توانیم در عرض چند دقیقه از تعامل با کسانی که در اطراف ما هستند سقوط می کنند. من این کتاب را به عنوان یک مادر جوان دوست داشتم - من فکر کردم، آه، در اینجا زنی است که بر ترس، دلخوری و غم و اندوه من رؤیایش می کند و طبیعت قابل تغییر طبیعت ما را می شناسد. اکنون کتاب را عمیق تر دوست دارم - خواندن آن مانند مدیتیشن است.
مشاهده لینک اصلی
امتیاز: 4.5 * از پنج ساله که بزرگتر شده است، متوجه شدم که وولف لذت را برای زندگی بعد از ازدواج دارد، پس از آنکه تازه ترین تجربه تجربه شده است (یا پوشیدن، بسته به اینکه چه کسی هستید و چه چیزی برای شما اتفاق افتاده است) به یک نرم، تابش چند جانبه. رمان هایی مانند Woolfs باعث می شوند که فلوکنر (Falconer) (که مورد علاقه من است، پیام های من راجع به تمسخر امام را به من ندهد!) به ما رسیده است؛ آنها شروع می کنند، شروع نمی کنند آنها با شما یا بدون شما جریان می یابند، آنها شما را به راحتی نمی کشند، به سختی بالای سطح فومشده کلمات کلم * burp * Joyce * burp *؛ آنها بدون فریب ناخوشایند از فرد به فرد، از محل به مکان حرکت می کنند و هرگز نمی خواهند (یا مراقب باشند، اگر صادق باشند) آیا شما وجود دارد یا نه. من حدس می زنم آن را در سراسر آن می آید که من یک طرفدار. خوب، من، پس چه؟ این رمان است که والف بهترین آن را در نظر گرفت، هر چند من با این ارزیابی موافق نیستم، بلکه یک حزب از خانم دلووی برای آن عنوان است. من فکر می کنم او احساس می کرد بهترین است، زیرا او در آن بود. این وسیله برای از بین بردن ارواح رشد در خانه استفان بود. مجموعه آن در همان محل است که استفان تابستان خود را صرف کرده است، و بسیاری از وقایع با رویدادهای زندگی ویرجینیاس جوان یکسان هستند. من خوشحالم که این کتاب از لحاظ هنری، روانشناختی و مادی موفق شد. اما من آن را شاداب و دلپذیر نیست که در خانم Dalloway پیدا کنم.اما آن را برای همه نیست. ترک آن را تنها تا زمانی که در یک نقطه در زندگی خود قرار داشته باشید که خاطرات خود نرم و نرم است؛ در حالی که آنها تیز و دردناک است، Woolf احتمالا برای پیدا کردن اتاق در سر خود را برای گسترش پتو پنبه نرم خود را از داستان.
مشاهده لینک اصلی
آیا این خواندن مورد نیاز است؟ بله آیا این یک کتاب عالی است؟ شاید. همه شما باید بدانید: ویرجینیا وولف را بخوانید. Woolfs physis- ضبط از whoshing تا از بین بردن، ناقص افکار و احساسات عالی است. بی وقفه او روی هر صفحه، به ظاهر، هر خط کلیک میکند. احساس حساس بودن به سمت حقیقت، چشم انداز، وجود دارد که اگر شما اجازه دهید آن را تغییر دهید. این احساس می کردم که لیلی من همدردی را رد می کرد، که من هم در حال مرگ بودم، از بین بردن هر گونه دنیای احتمالی با هر تصمیمی که به عنوان ایده و دوام شروع می شود تا زمانی که به هم رسیده است. بادبان های خود را باز کنید زمان میگذرد. حالا همه - به فانوس دریایی
مشاهده لینک اصلی
به نظر می رسد که من نمی توانم نظم خاصی برای آثار مورد علاقه من از وولف داشته باشم. من عاشق فانوس دریایی هستم، شاید حتی بیشتر از سال های سال، اما هنوز خیلی سال ها را دوست داشتم و برای مدت طولانی چنین تاثیر زیادی بر روی من داشتم. درست است که به فانوس دریایی یک رمان متراکم است یا بهتر است بگوییم یک اثر هنری متراکم است. نقش جریان آگاهی در اینجا حتی بیشتر از سالهاست (به ویژه فصل اول - پنجره). و به نظر می رسد که شما در طول عمر در ذهن شخصیت ها برای یک روز زندگی می کنید - آنچه آنها در حال فکر کردن در حال حاضر و پس از آن آنچه که آنها به یکدیگر می گویند، شاید گاهی اوقات کاملا با افکار خود ناسازگار، و این افکار گاهی به یک فیلسوف یا یک کودک؛ گاهی اوقات دارای نکات عمیق روانشناختی و گاهی اوقات سوالات ذهنی خام است. با این حال (کاراکترهای دیگر) نیز وجود دارد. ویرجینیا وولف به من فکر کرد که @ جریان از آگاهی @ نه تنها می تواند به ذهن انسان اشاره کند. این جریان یک جنبش زنده در طبیعت است؛ باد، امواج، سایه ها و چراغ ها دارای آگاهی هستند: فقط از طریق لولای زنگ زده و برف پاک کن چوب، مرطوب کننده های دریایی، هوای خاص، جدا از بدن باد (خانه پس از همه چرت زدن) لبه گوشه های دور و در داخل خانه مورد علاقه. تقریبا می توان آنها را تصور کرد، همانطور که در اتاق نشیمن وارد بحث و تعجب می شدند، با فلاپ کاغذ دیواری آویزان می شدند، و می پرسید، آیا آن را خیلی طولانی تر می کشد، وقتی می افتد؟ .بنظران جملات طولانی و گاهی سخت را در ابتدا دائما به من نسبت دادند که ویرجینیا وولف با پروست مقایسه می کند. در «فانوس دریایی»، @ یادآوری چیزهایی که گذشته @ و گذشت زمان از طریق ذهن شخصیت ها به جای وقایع یا زمان خود نشان داده شده است، همانطور که در فصل اول شرح یک روز در نیمی از کتاب و فصل دو است (گذرگاه های زمان) تنها چند صفحه از گذشتن نزدیک به ده سال و در نهایت آخرین فصل (فانوس دریایی) است که نتیجه گیری است و ما نتایج حاصل از آنچه را از مشاهدات شخصیت ها در فصل اول می خوانیم، می بینیم. یک مفهوم مهم در این اثر وولف این است که ما محکوم به مرگ (به تنهایی) و سپس برای همیشه فراموش شده؟ چرا شادی را برای همیشه نمی گذارد؟ چگونه @ you @ و @ I @ and @ she @ pass و disappear؛ هیچ چیز باقی نمی ماند همه تغییرات اما نه کلمات، رنگ نیست. اما پس از آن آقای رامسای وسوسه ای که نسل های بعدی هنوز کتاب های خود را می خوانند؟ یا لیلی نقاشی می کند - که ده سال طول کشید تا تکمیل شود - آیا دائمی خواهد شد؟ بله، با تمام سبزی و بلوز آن، خطوط آن در حال اجرا و در سراسر آن تلاش خود را به چیزی. او فکر کرد؛ در اتاق زیر شیروانی آویزان شده است. نابود خواهد شد اما چه اهمیتی داشت؟ بله، او فکر کرد، قلم مو را در خستگی شدید قرار داده است، دیدم. یا سوال اهمیت هنر و مشارکت آن در توسعه تمدن: اگر شکسپیر هرگز وجود نداشته باشد، او پرسید، آیا جهان امروز از آنچه امروز است متفاوت است؟ و ممکن است بپرسیم چقدر این واقعیت برای خود وولف مهم است ، آیا او به آنچه او سزاوار انجام می دهد انجام می دهد و آیا می تواند وقت خود را در نوشتن خود بگذارد تا هر زمان که فانوس را از دورترین فاصله فاصله می بینیم، نور ابدی هنوز هم به ما می خندد ؟!
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب به سوی فانوس دریایی
خرید کتاب به سوی فانوس دریایی
جستجوی کتاب به سوی فانوس دریایی در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
به فانوس دریایی مطلق یک کتاب است. این سومین خواندن من است و من در سر و صدا ویرجینیا وولف نوشته شده تا آنجا که عمق درک او از روابط انسانی، از احساسات دائما متناقض است که ما می توانیم در عرض چند دقیقه از تعامل با کسانی که در اطراف ما هستند سقوط می کنند. من این کتاب را به عنوان یک مادر جوان دوست داشتم - من فکر کردم، آه، در اینجا زنی است که بر ترس، دلخوری و غم و اندوه من رؤیایش می کند و طبیعت قابل تغییر طبیعت ما را می شناسد. اکنون کتاب را عمیق تر دوست دارم - خواندن آن مانند مدیتیشن است.
مشاهده لینک اصلی
امتیاز: 4.5 * از پنج ساله که بزرگتر شده است، متوجه شدم که وولف لذت را برای زندگی بعد از ازدواج دارد، پس از آنکه تازه ترین تجربه تجربه شده است (یا پوشیدن، بسته به اینکه چه کسی هستید و چه چیزی برای شما اتفاق افتاده است) به یک نرم، تابش چند جانبه. رمان هایی مانند Woolfs باعث می شوند که فلوکنر (Falconer) (که مورد علاقه من است، پیام های من راجع به تمسخر امام را به من ندهد!) به ما رسیده است؛ آنها شروع می کنند، شروع نمی کنند آنها با شما یا بدون شما جریان می یابند، آنها شما را به راحتی نمی کشند، به سختی بالای سطح فومشده کلمات کلم * burp * Joyce * burp *؛ آنها بدون فریب ناخوشایند از فرد به فرد، از محل به مکان حرکت می کنند و هرگز نمی خواهند (یا مراقب باشند، اگر صادق باشند) آیا شما وجود دارد یا نه. من حدس می زنم آن را در سراسر آن می آید که من یک طرفدار. خوب، من، پس چه؟ این رمان است که والف بهترین آن را در نظر گرفت، هر چند من با این ارزیابی موافق نیستم، بلکه یک حزب از خانم دلووی برای آن عنوان است. من فکر می کنم او احساس می کرد بهترین است، زیرا او در آن بود. این وسیله برای از بین بردن ارواح رشد در خانه استفان بود. مجموعه آن در همان محل است که استفان تابستان خود را صرف کرده است، و بسیاری از وقایع با رویدادهای زندگی ویرجینیاس جوان یکسان هستند. من خوشحالم که این کتاب از لحاظ هنری، روانشناختی و مادی موفق شد. اما من آن را شاداب و دلپذیر نیست که در خانم Dalloway پیدا کنم.اما آن را برای همه نیست. ترک آن را تنها تا زمانی که در یک نقطه در زندگی خود قرار داشته باشید که خاطرات خود نرم و نرم است؛ در حالی که آنها تیز و دردناک است، Woolf احتمالا برای پیدا کردن اتاق در سر خود را برای گسترش پتو پنبه نرم خود را از داستان.
مشاهده لینک اصلی
آیا این خواندن مورد نیاز است؟ بله آیا این یک کتاب عالی است؟ شاید. همه شما باید بدانید: ویرجینیا وولف را بخوانید. Woolfs physis- ضبط از whoshing تا از بین بردن، ناقص افکار و احساسات عالی است. بی وقفه او روی هر صفحه، به ظاهر، هر خط کلیک میکند. احساس حساس بودن به سمت حقیقت، چشم انداز، وجود دارد که اگر شما اجازه دهید آن را تغییر دهید. این احساس می کردم که لیلی من همدردی را رد می کرد، که من هم در حال مرگ بودم، از بین بردن هر گونه دنیای احتمالی با هر تصمیمی که به عنوان ایده و دوام شروع می شود تا زمانی که به هم رسیده است. بادبان های خود را باز کنید زمان میگذرد. حالا همه - به فانوس دریایی
مشاهده لینک اصلی
به نظر می رسد که من نمی توانم نظم خاصی برای آثار مورد علاقه من از وولف داشته باشم. من عاشق فانوس دریایی هستم، شاید حتی بیشتر از سال های سال، اما هنوز خیلی سال ها را دوست داشتم و برای مدت طولانی چنین تاثیر زیادی بر روی من داشتم. درست است که به فانوس دریایی یک رمان متراکم است یا بهتر است بگوییم یک اثر هنری متراکم است. نقش جریان آگاهی در اینجا حتی بیشتر از سالهاست (به ویژه فصل اول - پنجره). و به نظر می رسد که شما در طول عمر در ذهن شخصیت ها برای یک روز زندگی می کنید - آنچه آنها در حال فکر کردن در حال حاضر و پس از آن آنچه که آنها به یکدیگر می گویند، شاید گاهی اوقات کاملا با افکار خود ناسازگار، و این افکار گاهی به یک فیلسوف یا یک کودک؛ گاهی اوقات دارای نکات عمیق روانشناختی و گاهی اوقات سوالات ذهنی خام است. با این حال (کاراکترهای دیگر) نیز وجود دارد. ویرجینیا وولف به من فکر کرد که @ جریان از آگاهی @ نه تنها می تواند به ذهن انسان اشاره کند. این جریان یک جنبش زنده در طبیعت است؛ باد، امواج، سایه ها و چراغ ها دارای آگاهی هستند: فقط از طریق لولای زنگ زده و برف پاک کن چوب، مرطوب کننده های دریایی، هوای خاص، جدا از بدن باد (خانه پس از همه چرت زدن) لبه گوشه های دور و در داخل خانه مورد علاقه. تقریبا می توان آنها را تصور کرد، همانطور که در اتاق نشیمن وارد بحث و تعجب می شدند، با فلاپ کاغذ دیواری آویزان می شدند، و می پرسید، آیا آن را خیلی طولانی تر می کشد، وقتی می افتد؟ .بنظران جملات طولانی و گاهی سخت را در ابتدا دائما به من نسبت دادند که ویرجینیا وولف با پروست مقایسه می کند. در «فانوس دریایی»، @ یادآوری چیزهایی که گذشته @ و گذشت زمان از طریق ذهن شخصیت ها به جای وقایع یا زمان خود نشان داده شده است، همانطور که در فصل اول شرح یک روز در نیمی از کتاب و فصل دو است (گذرگاه های زمان) تنها چند صفحه از گذشتن نزدیک به ده سال و در نهایت آخرین فصل (فانوس دریایی) است که نتیجه گیری است و ما نتایج حاصل از آنچه را از مشاهدات شخصیت ها در فصل اول می خوانیم، می بینیم. یک مفهوم مهم در این اثر وولف این است که ما محکوم به مرگ (به تنهایی) و سپس برای همیشه فراموش شده؟ چرا شادی را برای همیشه نمی گذارد؟ چگونه @ you @ و @ I @ and @ she @ pass و disappear؛ هیچ چیز باقی نمی ماند همه تغییرات اما نه کلمات، رنگ نیست. اما پس از آن آقای رامسای وسوسه ای که نسل های بعدی هنوز کتاب های خود را می خوانند؟ یا لیلی نقاشی می کند - که ده سال طول کشید تا تکمیل شود - آیا دائمی خواهد شد؟ بله، با تمام سبزی و بلوز آن، خطوط آن در حال اجرا و در سراسر آن تلاش خود را به چیزی. او فکر کرد؛ در اتاق زیر شیروانی آویزان شده است. نابود خواهد شد اما چه اهمیتی داشت؟ بله، او فکر کرد، قلم مو را در خستگی شدید قرار داده است، دیدم. یا سوال اهمیت هنر و مشارکت آن در توسعه تمدن: اگر شکسپیر هرگز وجود نداشته باشد، او پرسید، آیا جهان امروز از آنچه امروز است متفاوت است؟ و ممکن است بپرسیم چقدر این واقعیت برای خود وولف مهم است ، آیا او به آنچه او سزاوار انجام می دهد انجام می دهد و آیا می تواند وقت خود را در نوشتن خود بگذارد تا هر زمان که فانوس را از دورترین فاصله فاصله می بینیم، نور ابدی هنوز هم به ما می خندد ؟!
مشاهده لینک اصلی